7 اقدام زیرکانه برای ارتقا اسپیکینگ هنگام سفر به یک کشور خارجی زبان

هر ساله افراد زیادی به قصد گذراندن تعطیلات راهی کشورهای خارجی زبان می‌شوند. هستند بسیار کسانی که پس از بازگشت از سفر از ندانستن زبان مردم آن کشور احساس تأسف می‌کنند. غافل از آنکه هزینه بهترین کلاس و موقعیت یادگیری را پرداخته‌اند و بجای آنکه رهاوردشان از این سفر تسلط به زبان مردم آن کشور باشد صرفاً به خریدهای که ازآنجا داشته‌اند دل‌خوش می‌کنند!

اگر می‌خواهید ارمغان شما از یک سفر خارجی بیشترین تسلط به زبان آن کشور باشد بهترین روش آن است که از صبح که چشمان خود را می‌گشایید تا زمانی که به رختخواب می‌روید خودتان را با انگلیسی بمباران کنید.سرعت یادگیری یک‌زبان خارجی به‌واسطه حضور در یک کشور خارجی زبان را هرگز نمی‌توان با سرعت یادگیری روش‌ها و منابع خودآموز و محصولات گران‌قیمت و نیز رسانه‌های اجتماعی مقایسه نمود و دلیل آن‌یک چیز بیش نیست: تفاوت بین “خواستن” و ” نیاز”. حتماً افراد بسیاری را می‌شناسید که علی‌رغم سال‌ها زندگی در یک کشور خارجی هنوز چندان به زبان آن کشور تسلط ندارند . حال سؤال این است که چرا؟ آیا این افراد از هوش لازم برخوردار نیستند؟ یا ریشه این مشکل را باید درجایی دیگر جستجو نمود؟

پاسخ آنستکه  تا زمانی که یادگیری  یک زبان به درجه‌ای از “ضرورت” نرسیده باشد و به قولی به‌منزله حکم مرگ و زندگی برای فرد در نیاید نتایج چندان چشمگیری نخواهد شد. لابد این ضرب‌المثل را شنیده‌اید که: “necessity is the mother of invention” – ضرورت مادر اختراع است.

حال می‌پردازیم به هفت اقدام هوشمندانه که هنگام سفر به یک کشور خارجی می‌توانید انجام دهید.

۱- موقعیت خود را از وضعیت “خواستن” به وضعیت ” نیاز” تغییر دهید.

برنامه سفر خود را به‌گونه‌ای تنظیم کنید که به‌اندازه کافی در مکان‌هایی حضور یابید که به آن زبان “نیاز” پیدا کنید. مثلاً نرفتن به رستوران‌های مک‌دونالد، استارباکس، انجمن ویژه مهاجرین و نیز استفاده از تابلوها و منوهای دوزبانه ازجمله مصداق‌های “نیاز” محسوب می‌شوند.

۲- مطالعه زبان را به حداقل ممکن برسانید.

هیچ‌یک از کتاب‌های آموزش زبان مثل کتاب‌های انگلیسی در سفر و… را همراه خود نبرید. یک‌لحظه با خود بیندیشید زمانی که  بهترین فرصت برای یادگیری یک‌زبان پیش‌آمده چه نیازی دارید که وقت گران‌مایه خود را با سر کردن لابه‌لای کتاب‌ها تلف کنید؟! خلاصه از هر موقعیتی برای یادگیری زبان آن کشور استفاده کنید و تا جایی که می‌توانید به تمرین ادامه دهید و مطالعه کتب زبان را بگذارید برای زمان بازگشت به کشور.

هرروز قبل از خروج از اقامتگاه خود کافی است به مدت ۱۵- ۳۰ دقیقه به‌مرور لغات و یا گوش کردن به یک فایل صوتی بپردازید. کافی است هر روز فقط به آماده‌سازی همان تعداد لغاتی بپردازید که در آن روز خاص قرار است با آن‌ها سروکار داشته باشید. همچنین هر لغت جدید را که می‌بینید یا می‌شنوید یادداشت کنید و یا آن را با موبایل یا هر دستگاه ضبط صدا ضبط کنید. محیط اطراف خود را چون کلاس بزرگی ببینید و مدام در حال نت‌برداری از مطالب جدید باشید.

۳- همنشینی با فارسی‌زبان‌ها را به حداقل ممکن برسانید.

در یک کشور غریب طبیعی است که همه انسان‌ها -به‌ویژه ما ایرانی‌های عاطفی- همواره گرایش به سمت هموطنان عزیز خود داشته باشیم. بخصوص که پای مسائلی مثل شوک فرهنگی و یا دلتنگی ناشی از دوری از وطن هم در میان باشد! هر چند گفتن این امر به زبان ساده است اما باید سعی کنید از مصاحبت با فارسی زبان‌ها خودداری کنید. یا اگر امکانش نیست برای آنانی که زبان نمی‌دانند نقش مترجم را ایفا کنید.

۴- با اقامت در منازلی که همه ساکنان آن خارجی هستند تجربه یادگیری زبان را به اوج برسانید.

بهتر است محل اقامت خود را از بین مکان‌هایی انتخاب کنید که خانواده‌های خارجی زبان- به‌ویژه خانواده‌هایی که کودکان خردسال دارند – در آنجا سکونت دارند. شاید تعجب کنید لیکن کودکان بهترین معلمین هستند حداقل برای خود من که این‌طور بوده!

اگر به هر دلیلی امکان ایجاد ارتباط با اهالی آن مکان را ندارید به سمت همسایگان آن‌ها بروید. احتمالاً بتوانید یک یا چند نفر را پیدا کنید. البته باید توجه داشته باشید که میزان صمیمیت خارجی‌ها با افراد دیگر کشورها بستگی به فرهنگ آن افراد نیز دارد. و خیلی در اولین یا حتی چندمین برخورد انتظار دعوت شدن به چای و نسکافه را نداشته باشید.

۵- به مکان‌های عجیب غریب بروید.

اگر به مناطق بالا شهر سری بزنید احتمالاً در پیدا کردن افرادی که تمایل به گفتگو و ایجاد ارتباط با شما داشته باشند توفیق چندانی نخواهید داشت چراکه این عده به لحاظ سطح مالی و تحصیلات از سطح بسیار خوبی برخوردارند و غالباً یک یا چند زبان هم بلد هستند. درنتیجه تمایلی به صحبت کردن با شما ندارند. در مقابل افراد ساکن در مناطق فقیرتر اشتیاق و تمایل بیشتری برای ایجاد ارتباط با خارجی‌ها دارند.

۶- همیشه همراه خود یک خودکار و دفترچه و یا یک دستگاه ضبط صدا همراه داشته باشید.

هرکجا به لغت یا اصطلاح جدیدی برخورد می‌کنید فوراً آن را یادداشت کنید تا بعداً بتوانید هنگام صحبت با دوستان و افراد مختلف از آن‌ها استفاده کنید. همچنین امکانات ویژه گوشی آیفون مثل voice memo امکان  ضبط صدا را در اختیار شما قرار می‌دهد.

۷- از هر فرصتی برای صحبت کردن استفاده کنید. اصلاً مهم نیست تا چه اندازه مبتدی و با اشتباه صحبت می‌کنید.

تنها فردی که شمارا یک احمق تمام‌عیار فرض می‌کند خود شما هستید نه کس دیگر! افراد برای تلاش شما احترام قایلند. حتی اگر جمله‌بندی‌های شما توأم با غلط‌های دستوری فراوان باشد، تلفظی به‌شدت نادرست داشته باشید و من و من کنان صحبت کنید بازهم هیچ‌کس شمارا قضاوت نخواهد کرد. یادتان باشد اگر حتی تمام این مشکلات در صحبت کردنتان  وجود داشته باشد اما فقط جسارت صحبت کردن را داشته باشید به‌مراتب سریع‌تر از فردی که سواد بیشتری دارد اما جرئت حضور در مکالمات را ندارد در این مسیر رشد خواهید نمود.