جملات شرطی

هرگاه انجام کاری مشروط به انجام کار دیگری باشد از جمله‌ی شرطی استفاده می‌کنیم. جمله‌ی شرطی جمله‌ایی است که از دو جزء “شرط”(جمله‌ی ifدار) و “جواب شرط” تشکیل شده است. انواع جملات شرطی به شرح زیر می باشد:

الف: جملات بدون شرط یا zero conditionals که برای بیان واقعیات علمی یا حقایقی که همیشه ثابتند به کار می‌روند. ساختار این دسته از جملات شرطی به شکل زیر است:

مثال:

If people don’t eat, they get hungry.

اگر افراد غذا نخورند، گرسنه می شوند.

جملات شرطی

If you heat ice, it melts.

اگر یخ را حرارت دهیم، ذوب می شود.

ب: شرطی نوع اول که امکان انجام کار در زمان آینده وجود دارد. این نوع جمله‌ی شرطی از ترکیب زمانهای حال و آینده به شکل زیر ساخته می‌شود:

If you don’t work hard, you will fail the exam.

اگر سخت کار نکنی، در امتحان مردود خواهی شد.

می‌توان جای دو قسمت جمله‌ی شرطی را عوض کرد که در اینصورت به کاما نیاز نداریم. مثال:

جملات شرطی

He’ll be late for work if he doesn’t hurry up.

او دیر سر کار خواهد رسید اگر عجله نکند.

نکته: توجه کنید که در شرطی نوع اول می‌توان در قسمت جواب شرط از جمله ‌امری نیز استفاده کرد. مثال:

Go to bed early if you feel tired.

فعل امر

اگر خسته ای زود بخواب.

نکته: در شرطی نوع اول در قسمت جواب شرط معمولا از will باضافه فعل ساده استفاده می کنیم. اما اگه بخواهیم بگیم ممکنه یه اتفاقی در آینده بیافته بجای will میشه از MAY, MIGHT یا COULD هم میشه استفاده کرد. مثلا:

If you are nice to me, I may buy you a gift when I’m in Peru.

اگه باهام خوب باشی، احتمالا از پرو برات یه هدیه بخرم.

If they train a little harder, they might win the match.

اگه سخت تر تمرین کنن، ممکنه مسابقه رو ببرن.

If he doesn’t do his work, he could get fired.

اگه کارش رو انجام نده، ممکنه اخراج بشه.

ج: جمله شرطی نوع دوم جمله ایی است که امکان انجام کار در حال حاضر غیر ممکن است. جملات شرطی نوع دوم از ترکیب زمانهای گذشته ساده و آینده در گذشته ساده به شکل زیر ساخته می‌شوند: