ورود/عضویت
Beauty from a Crack
!Beauty from a Crack
زیبایی از دلِ یک تَرَک
Once upon a time in a small village, there lived a hardworking farmer.
روزی روزگاری در روستایی کوچک، یک کشاورز سختکوش زندگی میکرد.
Every morning he woke up very early and walked a long way to fetch drinking water from a distant well.
هر صبح خیلی زود بیدار میشد و مسیر طولانیای را میپیمود تا از چاهی دوردست آب آشامیدنی بیاورد.
He carried two clay pots.
او دو کوزه گِلی با خود حمل میکرد.
He tied them to the ends of a wooden stick and placed the stick across his shoulders.
کوزهها را به دو سر یک چوب بست و چوب را روی شانههایش قرار میداد.
One pot was perfect.
یکی از کوزهها سالم و بینقص بود.
The other pot had a small crack on its side.
کوزهٔ دیگر در کنارهاش ترک کوچکی داشت.
Because of that crack, half the water leaked out before the farmer even reached home.
به خاطر آن ترک، قبل از اینکه کشاورز به خانه برسد، نصف آب بیرون میریخت.
The perfect pot was proud of itself, but every day it made fun of the cracked pot.
کوزهٔ سالم به خودش میبالید، اما هر روز کوزهٔ ترکخورده را مسخره میکرد.
One morning, the perfect pot looked at the cracked pot and said softly, “Look at you. You’re useless. Half of your water is always gone before we even reach home.”
یک روز صبح، کوزهٔ سالم به کوزهٔ ترکخورده نگاه کرد و آرام گفت: «به خودت نگاه کن. بیفایدهای. همیشه قبل از اینکه به خانه برسیم نصف آبت میریزد.»
The cracked pot didn’t reply. It stayed silent, holding back its sadness.
کوزهٔ ترکخورده جواب نداد. ساکت ماند و غمش را در دلش پنهان کرد.
Day after day, the same thing happened. The perfect pot teased. The cracked pot stayed quiet.
روزها همین طور گذشت. کوزهٔ سالم سربهسرش میگذاشت و کوزهٔ ترکخورده ساکت میماند.
Slowly, the little pot began to feel worthless.
کمکم آن کوزه احساس بیارزشی کرد.
One day, it couldn’t control its emotions anymore. Tears rolled down its side as it whispered to the farmer. “I’m so sorry,”
روزی دیگر نتوانست احساساتش را کنترل کند. اشک از کنارهاش جاری شد و آهسته به کشاورز گفت:
«خیلی متأسفم.»
The farmer looked at it gently. “Why are you crying, my friend?” he asked softly.
کشاورز با مهربانی به او نگاه کرد و آرام پرسید: «چرا گریه میکنی، دوست من؟»
The cracked pot spoke in a trembling voice. “Because I’m broken. I have a hole.
Every day I lose half the water. Because of me, your hard work is wasted. Yet you never scold me. I feel ashamed of myself. Please forgive me.”
کوزهٔ ترکخورده با صدایی لرزان گفت: «چون شکستهام. سوراخ دارم. هر روز نصف آب را از دست میدهم. به خاطر من تلاش تو هدر میرود. اما تو هیچوقت سرزنشم نکردی. از خودم خجالت میکشم. لطفاً مرا ببخش.»
The farmer smiled kindly and said, “Oh, is that what makes you sad? Don’t worry. Tomorrow I will show you something, and after that, you’ll never feel useless again.”
کشاورز با مهربانی لبخند زد و گفت: «آه، این چیزها ناراحتت کرده؟ نگران نباش. فردا چیزی به تو نشان میدهم
که بعد از آن دیگر هرگز احساس بیفایدگی نخواهی کرد.»
The next day, the farmer carried both pots as usual and went to fetch water from the well.
روز بعد، کشاورز طبق معمول هر دو کوزه را برداشت و به سمت چاه رفت.
On the way back, he said softly, “Today, I want you to look carefully at the side of the road.”
در راه برگشت، آرام گفت: «امروز میخواهم با دقت به کنار جاده نگاه کنی.»
The cracked pot looked down. To its surprise, there were beautiful flowers blooming all along its side of the path.
کوزهٔ ترکخورده به پایین نگاه کرد. با تعجب دید تمام مسیر کنارِ خودش پر از گلهای زیبا شده است.
Red, yellow, and pink flowers swayed gently in the morning breeze.
گلهای قرمز، زرد و صورتی در نسیم صبحگاهی آرام تکان میخوردند.
For the first time in many days, the cracked pot forgot its sadness.
برای اولین بار بعد از مدتها غمش را فراموش کرد.
It admired the beauty and felt a little happy.
از زیبایی لذت برد و کمی خوشحال شد.
But when they reached home, it noticed again that half its water was gone. Its heart sank.
اما وقتی به خانه رسیدند، دوباره دید که نصف آبش ریخته است. دلش شکست.
It whispered sadly, “Even after seeing those flowers, I still failed you. I still couldn’t bring you a full pot of water.”
با غم گفت: «حتی بعد از دیدن آن گلها هم، باز هم به تو ناکام ماندم. باز هم نتوانستم یک کوزهٔ پر آب برسانم.»
The farmer placed the pots down, smiled, and said softly, “No, my little friend. You don’t understand yet. Didn’t you notice something? The flowers were only on your side of the road,
not on the other pot’s side.”
کشاورز کوزهها را زمین گذاشت، لبخند زد و آرام گفت: «نه دوست کوچک من، هنوز نمیفهمی. چیزی را متوجه نشدی؟ گلها فقط در سمت تو بودند، نه در سمت آن کوزهٔ دیگر.»
The cracked pot blinked in surprise. “Why? Why are they only on my side?”
کوزهٔ ترکخورده با تعجب پلک زد و گفت: «چرا؟ چرا فقط در سمت من بودند؟»
The farmer’s smile widened. “Because I have always known about your crack. That’s why.
Many months ago, I planted flower seeds along your side of the path. Every day while we walked back home, you watered those seeds without even knowing it. And now the whole road is filled with beautiful flowers because of you.”
لبخند کشاورز پررنگتر شد و گفت: «چون من همیشه از ترک تو خبر داشتم. به همین دلیل چند ماه پیش در سمت تو بذر گل کاشتم. هر روز وقتی برمیگشتیم، تو بدون اینکه بدانی آن بذرها را آب میدادی. و حالا تمام مسیر به خاطر تو پر از گلهای زیباست.»
The cracked pot’s tears of sadness turned into tears of joy. For the first time, it felt special.
اشک غمِ کوزه تبدیل به اشک شادی شد. برای اولین بار احساس خاص بودن کرد.
The farmer looked at the pot with love and said, “See, you thought your weakness made you useless. But your weakness brought beauty and happiness to everyone. You are not less than anyone. You are perfect in your own way.”
کشاورز با محبت به کوزه نگاه کرد و گفت: «دیدی؟ فکر میکردی ضعفت باعث بیفایدگیات شده، اما همین ضعف تو برای همه زیبایی و شادی آورد. تو از هیچکس کمتر نیستی. تو به شیوهٔ خودت کامل هستی.»
Friends, nobody in this world is perfect. We all have flaws. We all have cracks. But sometimes the things we see as our weaknesses can become our strengths if we change how we look at them.
دوستان، هیچکس در این دنیا کامل نیست. همهٔ ما نقصهایی داریم، ترکهایی داریم. اما گاهی چیزهایی که فکر میکنیم نقطهضعف ما هستند، اگر دیدگاهمان را تغییر دهیم، میتوانند نقطهقوتمان شوند.
Just like the cracked pot, your flaws can create something beautiful, too.
دقیقاً مثل آن کوزهٔ ترکخورده، نقصهای شما هم میتوانند چیزی زیبا خلق کنند.
صفحه اصلی 
محصولات
دوره ها
حساب کاربری