Win any situation
!Win any situation
تو هر موقعیتی برنده شو!
Once upon a time in a far away Kingdom, there was a young king named David.
یه روزی روزگاری تو یه پادشاهی دور، یه پادشاه جوون به اسم دیوید بود
David had just inherited the throne at the age of 25 after his father’s passing.
دیوید تازه بعد از فوت پدرش در سن ۲۵ سالگی تاج و تخت رو به ارث برده بود
Growing up, David was guided by a wise teacher named Edward,
تو دوران بزرگ شدن، دیوید توسط یه معلم دانا به نام ادوارد هدایت می‌شد
who taught him not only about the world but also about the values of kindness, patience, and wisdom.
که بهش نه تنها درباره دنیا، بلکه درباره ارزش‌های مهربانی، صبر و خرد هم آموزش می‌داد
After his father’s death, Edward became David’s closest adviser,
بعد از مرگ پدرش، ادوارد نزدیک‌ترین مشاور دیوید شد
guiding him through the many challenges of ruling a kingdom.
و در بسیاری از چالش‌های حکمرانی بر یه پادشاهی راهنماییش می‌کرد
Edward was now serving as the Kingdom’s chief minister and David’s trusted counselor.
ادوارد حالا به عنوان وزیر اعظم پادشاهی و مشاور مورد اعتماد دیوید خدمت می‌کرد
Everything in the kingdom was going smoothly until one year an unexpected food crisis struck due to a mistake Edward made in the weather forecast.
همه چیز تو پادشاهی خوب پیش می‌رفت تا اینکه یه سال، به خاطر اشتباهی که ادوارد تو پیش‌بینی هوا کرد، یه بحران غذایی غیرمنتظره پیش اومد
In his frustration and anger, David, without thinking twice, ordered Edward, his own mentor, to leave the kingdom and never return.
دیوید در ناامیدی و عصبانیتش، بدون دوبار فکر کردن، به ادوارد، معلم خودش، دستور داد که پادشاهی رو ترک کنه و هرگز برنگرده
With a heavy heart, Edward quietly obeyed, leaving the palace and the life he had known behind to start anew.
ادوارد با دلی سنگین به آرامی اطاعت کرد و کاخ و زندگی‌ای که می‌شناخت رو پشت سر گذاشت تا از نو شروع کنه
Edward settled in a distant village, choosing a life as a humble farmer.
ادوارد تو یه دهکده دور ساکن شد و زندگی ساده یه کشاورز رو انتخاب کرد
Though he still had wealth, he opted for a simple life, connecting with the villagers and sharing in their daily struggles.
با اینکه هنوز ثروتمند بود، یه زندگی ساده رو انتخاب کرد و با دهکده‌نشینان ارتباط برقرار کرد و تو سختی‌های روزمره‌شون شریک شد
Edward quickly earned the respect of the villagers who came to him for advice on everything from farming issues to resolving disputes.
ادوارد سریعاً احترام دهکده‌نشینان رو به دست آورد که برای مشاوره در همه چیز از مشکلات کشاورزی تا حل اختلافات بهش مراجعه می‌کردن
Meanwhile, back in the Kingdom, David was struggling.
در همین حال، در پادشاهی، دیوید داشت تقلا می‌کرد
He missed Edward’s wise counsel, especially as he faced complex decisions on his own.
دیوید دلتنگ مشاوره دانایانه ادوارد بود، به‌خصوص وقتی که با تصمیمات پیچیده به تنهایی روبرو می‌شد
Gradually, David began to realize that banishing Edward was a mistake, a decision made out of anger rather than thoughtfulness.
کم کم، دیوید فهمید که تبعید ادوارد یه اشتباه بود، یه تصمیمی که از روی عصبانیت گرفته شده بود نه از روی تفکر
Regret gnawed at David, and he decided to send out soldiers to search for Edward and bring him back.
پشیمانی دیوید رو خورد کرد و تصمیم گرفت سربازان رو بفرسته تا دنبال ادوارد بگردن و برش گردونن
Days turned into weeks, but there was no sign of him.
روزها تبدیل به هفته‌ها شد، اما هیچ نشونه‌ای ازش نبود
The kingdom was large, and no one seemed to know where Edward had gone.
قلمرو پادشاهی بزرگ بود و به نظر نمی‌رسید کسی بدونه ادوارد کجا رفته
Then David had an idea inspired by the clever methods Edward once taught him.
بعد، دیوید یه ایده‌ای داشت که از روش‌های هوشمندانه‌ای که ادوارد یه زمانی بهش یاد داده بود الهام گرفته بود
David decided to test if he could find Edward’s wisdom somewhere in the Kingdom.
دیوید تصمیم گرفت امتحان کنه که آیا می‌تونه خرد ادوارد رو جایی در قلمرو پادشاهی پیدا کنه یا نه
He ordered his soldiers to send a letter and a clay jar to the head of each village.
دیوید به سربازانش دستور داد که یه نامه و یه کوزه سفالی به رئیس هر دهکده بفرستن
The letter instructed each village leader to return the jar filled with wisdom within a month.
نامه دستور داده بود که هر رئیس دهکده کوزه رو پر از خرد توی یه ماه برگردونه
If they failed, they would need to fill it with precious jewels instead.
اگه نتونستن، باید به جای اون با جواهرات گران‌بها پرش کنن
The jar and letter reached the village where Edward lived, and the village leader, puzzled by the strange request, quickly went to Edward for advice.
کوزه و نامه به دهکده‌ای رسید که ادوارد اونجا زندگی می‌کرد و رئیس دهکده که از درخواست عجیب گیج شده بود سریعا پیش ادوارد رفت برای مشورت
“Wisdom can’t be put into a jar,” Edward thought, and he knew the village didn’t have enough jewels to fill it either.
ادوارد فکر کرد: “خرد رو نمی‌شه توی کوزه گذاشت” و می‌دونست دهکده هم جواهرات کافی برای پر کردنش نداره
The villagers grew fearful, worrying they might be punished for failing to fulfill the king’s strange request.
دهکده‌نشینان ترسیدند، نگران بودند که اگه نتونن درخواست عجیب پادشاه رو انجام بدن مجازات بشن
Turning to Edward with anxious faces, they pleaded, “Please help us. You are the only one who can find a solution to this.”
با چهره‌های نگران به ادوارد رو کردند و التماس کردند: “لطفاً کمکمون کن. تو تنها کسی هستی که می‌تونه یه راه‌حل برای این پیدا کنه
As Edward calmly sat among them, he reassured the villagers, saying, “Hand me the jar. I’ll make sure it’s filled with wisdom by the end of the month.”
وقتی ادوارد با آرامش بینشون نشسته بود، به دهکده‌نشینان اطمینان داد و گفت: “کوزه رو بدید به من. مطمئنم که تا آخر ماه پر از خردش می‌کنم
The village leader asked, “What do you plan to do?” Edward just smiled and replied, “I’m not sure yet, but with time, I’m certain a solution will come.”
رئیس دهکده پرسید: “چه برنامه‌ای داری؟” ادوارد فقط خندید و جواب داد: “هنوز مطمئن نیستم، اما با گذشت زمان مطمئنم که یه راه‌حل پیدا می‌شه
The villagers trusted Edward’s wisdom and left the jar with him, hopeful he would think of something.
دهکده‌نشینان به خرد ادوارد اعتماد کردن و کوزه رو پیشش گذاشتن، امیدوار بودن که اون یه چیزی به فکرش می‌رسه
In the quiet of his farm, Edward pondered over the problem.
تو سکوت مزرعه‌اش، ادوارد به مشکل فکر می‌کرد
Suddenly he noticed a small pumpkin vine growing nearby.
یه‌دفعه یه تاک کدوی کوچیک که نزدیکش رشد کرده بود رو دید
An idea sparked in his mind.
یه ایده به ذهنش رسید
Gently, he placed a tiny pumpkin inside the jar without cutting it off the vine.
آهسته یه کدو کوچیک رو داخل کوزه گذاشت بدون اینکه اونو از تاک جدا کنه
Day by day he watered it, and over time the pumpkin grew larger, filling the entire jar so that it couldn’t be removed.
روز به روز بهش آب می‌داد و با گذشت زمان، کدو بزرگ‌تر شد و تمام کوزه رو پر کرد به‌طوری که نمی‌شد اونو بیرون آورد
Finally, Edward cut the vine, leaving the jar with the fully grown pumpkin inside.
در نهایت ادوارد تاک رو برید و کوزه رو با کدوی کاملا رشد کرده داخلش گذاشت
He sent the jar back to the kingdom just as the king had asked.
اون کوزه رو همون‌طور که پادشاه خواسته بود، به پادشاهی فرستاد
When King David received the jar, he was amazed to see it filled with a giant pumpkin.
وقتی پادشاه دیوید کوزه رو دریافت کرد، از دیدن اینکه پر از یه کدوی غول‌پیکره شگفت‌زده شد
Smiling, he said, “Growing a pumpkin this large inside a jar is the work of a wise mind.”
با لبخند گفت: “بزرگ کردن یه کدو به این بزرگی داخل یه کوزه کار یه ذهن داناست
Instantly, he realized this clever solution could only belong to Edward.
بلافاصله فهمید که این راه‌حل هوشمندانه فقط می‌تونه از ادوارد باشه
Without hesitation, David prepared to set out personally, determined to find Edward, apologize, and bring him back to the kingdom.
بدون تردید، دیوید آماده شد که خودش شخصاً بره، مصمم بود که ادوارد رو پیدا کنه، عذرخواهی کنه و برش گردونه به پادشاهی
So don’t make decisions in the heat of anger. Strong emotions can cloud your judgment and lead to regrets.
پس وقتی عصبانیت داری تصمیم نگیر. احساسات قوی می‌تونن قضاوتت رو تحت تأثیر قرار بدن و باعث پشیمونی بشن
And second, take a moment to calm yourself before solving a problem.
و دوم، قبل از حل یه مشکل، یه لحظه به خودت وقت بده تا آرام بشی
A peaceful mind gives rise to clear thinking, helping you find the best path forward.
یه ذهن آرام باعث فکر کردن واضح می‌شه و بهت کمک می‌کنه بهترین راه رو پیدا کنی
Remember, wisdom often comes from patience and understanding.
یادت باشه، خرد اغلب از صبر و درک میاد
