افعال کمکی ناقص

این افعال مفاهیمی مثل توانایی، احتمال، اجازه، الزام و ترجیح را به فعل اصلی اضافه می کند. این افعال s سوم شخص نمی گیرند و برای همه فاعل ها به صورت یکسان استفاده می شود. این افعال فقط به دو شکل حال و گذشته استفاده می شود یعنی فرم قسمت سوم ندارد. در اینجا به معرفی رایج ترین افعال مُدال می پردازیم.

 

کاربرد can

can به معنی توانستن است و توانايی انجام کار در زمانهای حال و آينده را نشان می دهد.

ساختار:

فاعل + can +فعل ساده  +

مثال:                                                                                                           .I can play ping-pong

 

طريقه سوالی کردن:

 

Can + فعل ساده+ فاعل  + ……?

                                                            ?Can you play football

.Yes, I can. I can play football

.No, I can’t. I can’t play football

 

 

کاربرد should

به معنی “بايد” است و اجبار انجام کاری را به شکل توصيه در زمانهای حال و آينده نشان می دهد.

ساختار:

فاعل + should +فعل ساده  + 

You should study tonight.

طريقه سوالی کردن:

Should + فعل ساده + فاعل +  …….?

 Should I wash the car?

 Yes, you should. You should wash the car.

No, you shouldn’t. You shouldn’t wash the car.

 

 

کاربرد may

به معنی “ممکن است” می باشد و برای اجازه گرفتن يا اجازه دادن و يا برای نشان دادن احتمال در زمانهای حال يا آينده به کار می رود.

 

ساختار:

فاعل + may + فعل ساده +

I may help Ali with his English.

 

طريقه سوالی کردن:

May + فعل ساده + فاعل + …….?

May I open the door?

Yes, you may. You may open the door.

No, you may not. You may not open the door.

 

 

کاربرد could 

برای توانایی انجام کار در زمان‌ گذشته و اجازه دادن یا اجازه گرفتن در زمان‌های حال یا آینده به کار می‌رود.

 

مثال:

Mozart could play the violin when he was only six.

 موتزارت می‌توانست وقتی فقط شش سال داشت ویولن بنوازد.

 

طريقه سوالی کردن:

برای ساخت سؤال، could را به اوّل جمله برده و برای منفی کردنِ جمله،‌ could notیا مخفف آن یعنی couldn’t را به کار می‌بریم. مثال:

                    آیا می‌توانم یک ساندویچ دیگر بخورم؟                ?Could I have another sandwich

بله، می توانی. می‌توانی یک ساندویچ دیگر بخوری.      .Yes, you could. You could have another sandwich

No, you couldn’t. You couldn’t have another sandwich.           .نه، نمی توانی. نمی‌توانی یک ساندویچ دیگر بخوری

 

در این مثال could از can مؤدبانه‌تر است و تردید گوینده را از دریافت پاسخ مثبت نشان می‌دهد.

 

 

کاربرد must 

به معنای “باید”،  برای بیان اجبار در زمان حال یا آینده به کار می‌رود.

 

        باید قبل از رد شدن از خیابان نگاه کنی.    .You must look before you cross the street

 

طريقه سوالی کردن:

برای ساخت سؤال، must را به اوّل جمله آورده و برای منفی کردن از must not یا مخفف آن یعنی  mustn’t استفاده می‌کنیم.

 

                   آیا باید تکالیفم را امروز انجام دهم؟          ?Must I do my homework today

Yes, you must. You must do your homework today.

No, you mustn’t. You mustn’t do your homework today.

 

 

 

کاربرد have to 

توجه کنید که برای بیان اجبار در زمان حال یا آینده نیز می‌توان از دو فعل have to و has to استفاده کرد. برای فاعلهای (I, You, We, They) از have to استفاده می کنیم. مثال:

                   مجبورم فردا به مدرسه بروم.          .I have to go to school tomorrow

 

 

طريقه سوالی کردن:

برای سؤالی کردن این جملات فعل کمکی Do را در ابتدای جمله می‌نویسیم و برای منفی کردن از don’t استفاده می‌کنیم.

          آیا باید پول بلیط را الان بپردازیم؟    ?Do we have to pay for the ticket now

Yes, you do. You have to pay for the ticket now.

No, you don’t. You don’t have to pay for the ticket now.

 

 

کاربرد has to 

برای فاعلهای سوم شخص مفرد (He, She, It, Reza) از has to استفاده می کنیم. مثال:

           مِری مجبور است اتاق را دوباره تمیز کند.        .Mary has to clean the room again

 

 

طريقه سوالی کردن:

برای سؤالی کردن این جملات فعل کمکی Does را در ابتدای جمله می‌نویسیم و برای منفی کردن از doesn’t استفاده می‌کنیم. در حالت‌های سؤالی و منفی، has to به have to تبدیل می‌شود. مثال:

 

آیا او مجبور است امروز صبح زود از خواب بیدار شود؟       ?Does he have to get up early this morning

Yes, he does. He has to get up early this morning.

No, he doesn’t. He doesn’t have to get up early this morning.

 

 

کاربرد had to

به معنای “باید”،  برای نشان دادن اجبار در زمان گذشته به کار می‌رود. در واقع این فعل، گذشته سه فعل must ، has to و have to است.  مثال:

               ما مجبور شدیم صبح زود شهر را ترک کنیم.        .We had to leave the city early

 

 

طريقه سوالی کردن:

برای سؤالی کردن این جملات فعل کمکی Did را در ابتدای جمله می‌نویسیم و برای منفی کردن از didn’t استفاده می‌کنیم. در حالت‌های سؤالی و منفی had to به have to تبدیل می‌شود. مثال:

   آیا آنها مجبور بودند یک زبان جدید یاد بگیرند؟  ?Did they have to learn a new language

Yes, they did. They had to learn a new language.

No, they didn’t. They didn’t have to learn a new language.

 

 

نکته: تفاوت بین “must” و “have to”

must نشان‌دهنده اجبار درونی گوینده است در حالیکه have to نشان‌دهنده اجبار بیرونی گوینده است. مثال:

            شما باید سخت کار کنید.(ایده شخصی گوینده)                      .You must work hard

           شما مجبورید سخت کار کنید.(اجبار تحمیل شده از بیرون)    .You have to work hard

 

 

 

نکته کاربردی:

فعل اصلی بعد از افعال کمکی ناقص می‌تواند به شکل‌های زیر بیاید:

1- شکل ساده یا مصدر بدون to    مثال: can answer

2- استمراری   مثال: can be answering

3- کامل    مثال:  can have answered

4- مجهول   مثال: can be answer

 

نکته: برای منفی کردن جملات دارای can باید not را بدون هیچ فاصله‌ای بعد از can آورد، یعنی:

 

can + not → cannot

 

 

 

 

 

 

 

 

با شرکت در آزمون زیر، میزان یادگیری خود را از این مبحث بسنجید!